« توبهنامه »
بار خدایا از کارهائی که کردهام به تو پناه می برم از جمله:
1ـ از اینکه حسد کردم.
2ـ از اینکه تظاهر به مطلبی کردم که اصلاً نمی دانستم .
3ـ از اینکه در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم .
4ـ از اینکه زیبائی قلمم را به رخ کسی کشیدم .
5ـ از اینکه مرگ را فراموش کردم .
6ـ از اینکه در راهت سستی و تنبلی کردم .
7ـ از اینکه عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم .
8ـ از اینکه برای دوستم آرزوی کفر کردم که ایمانم نمایانتر شود .
9ـ از اینکه به کسی دروغ گفتم که آنجا حق این بوده است که راست بگویم .
10ـ از اینکه درسطح پائینترین افراد جامعه زندگی نکردم .
11ـ از اینکه منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند .
12ـ از اینکه امامم را نشناختم و محبت او را در دل نداشتم و به گفتة پیغمبر (ص) هرکسی بمیرد و امام خویش را نشناسد مانند کسی است که در جاهلیت مرده است .
13ـ از اینکه دیگری را وادار کردم که به بزرگی من اعتراف کند و از بزرگی تو بازماند .
14ـ از اینکه شب به هر نماز شب بیدار نشدم .
15ـ از اینکه دیگران را به کسی خنداندم غافل از آنکه خود خندهدارتر از همه هستم .
16ـ از اینکه لحظهای به ابدی بودن دنیا و تجملاتش فکر کردم .
17ـ از اینکه حق والدینم را ادا نکردم .
18ـ از اینکه در مقابل متکبرها، متکبرترین و در مقابل اشخاص متواضع، متواضعتر نبودم .
19ـ از اینکه همواره خشم بر عقلم ( فرو بردن خشم) غلبه داشت .
20ـ از اینکه چشمم گاه به ناپاکی آلوده شد
21ـ از اینکه شکمم سیر بود و یاد گرسنگان نبودم
22ـ از اینکه زبانم گفت: بفرمائید ولی دلم نگفت: بفرمائید .
23ـ از اینکه حرف حق، شنیدنش برایم مشکل بود و منطقی نبودم .
24ـ از اینکه نشان دادم کارهای هستم خدا کند که پُست و مقام پَستمان نکند .
25ـ از اینکه ایمانم به بندهات بیشتر از ایمانم به تو بود.
26ـ از اینکه بر خود چیزی را پسندیدم و بر بنده ات نپسندیدم .
27- از اینکه منتظر تعریف و تمجید دیگران بودم غافل از اینکه تو بهتر از دیگران مینویسی و با حافظهتری .
28ـ از اینکه سعی داشتم کار بدم را در حضور جمعی توجیه کنم با آنکه میدانستم غلط است .
29ـ از اینکه در سخن گفتم و راه رفتن ادای دیگران را در آوردم .
30ـ از اینکه رسوا شدن در دنیا برایم دشوارتر از رسوائیهای آخرت بود .
31ـ از اینکه حق محبت دیگران را ادا نکردم .
32ـ از اینکه غیبت دوستم را کردند ومن از ته قلب خوشحال شدم .
33ـ از اینکه در نظریهام شک نکردم تعمق نکردم و فکر کردم هر چه می گویم صحیح است .
34ـ از اینکه پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کنند .
35ـ از اینکه هر قراری باید میرفتم دیر رفتم یا اصلاً نرفتم .
36ـ از اینکه خلاف وعدهای که داده بودم عمل کردم یا زیر قولم زدم .
37ـ از اینکه مبالغه در حرف زدن کردم وچیزی را بزرگتر از آنچه بود نشان دادم .
38ـ از اینکه از گفتن مطالب غیر لازم خودداری نکردم و پرحرفی کردم .
39ـ از اینکه شکر نعمت را بجا نیاوردم ودلم میخواست کاش زیباتر وغنیتر بودم .
40ـ از اینکه رعایت بهداشت جمعی را نکردم ( حمام ، مسواک، ناخن، غذا و.....) .
41ـ از اینکه جائی که باید امر به معروف و نهیاز منکر کنم نکردم .
42ـ از اینکه کاری که باید فی سبیل الله میکردم نفع شخصی مصلحت یا رضایت دیگران را نیز در نظر داشتم .
43ـ از اینکه شب با یاد تو بخواب بروم، بلکه به فکر این بودم که فردا چه کنم. ( فی سبیل الله)
44ـ از اینکه نماز را بیمعنی خواندم و حواسم جای دیگر بود در نتیجه دچار شک در نماز شدم .
45 ـ از اینکه در اثر غرور آزادی عمل و آزادی فکر را از دیگران سلب کردم .
46 ـ از اینکه از تو ناامید شدم و فکر کردم مشکلم را نمی توانی حل کنی( ان الله علیکل شیئی قدیر) در حالیکه یأس از رحمت تو خود گناهی بزرگ است .
47 ـ از اینکه بیدلیل خندیدم و کمتر سعی کردم جدی باشم و یا هر کسی را مسخره کردم.
48ـ از اینکه کسی با من حرف میزد و من بیاعتنا بودم .
49ـ از اینکه به جای پیروی از عقل از نفس پیروی کردم .
50ـ از اینکه برای فخر فروختن یاد گرفتم .
51- از اینکه به جای اینکه امیدوار شوم، ناامید شدم .
52- از اینکه کاری را برای عزیز کردن خود کردم .
53ـ از اینکه تعهد کردم مواظب اعمالم باشم ولی نشدم .
54- از اینکه سخن گفتنم بدون اینکه فکر کنم که چه میگویم .
55ـ از اینکه وقتی خود از انجام کاری یا خوردن چیزی خودداری میکردم دیگری را هم از آن محروم مینمودم .
56ـ از اینکه چیزی را که بدرستی آن اطمینان نداشته گفته بعد متوجه شدم که اشتباه گفتهام .
57ـ از اینکه برای هر کاری با همه مشورت کردم جز تو .
58ـ از اینکه « خدا میبیند » را در همه کارهایم دخالت ندادم .
59ـ از اینکه قاه قاه خندیدم و سختی آخرت را فراموش کردم .
60ـ از اینکه روزه خواری کردم .
61ـ از اینکه به امانتی خیانت کردم .
62ـ از اینکه کسی صدایم زد اما من خودم را از روی ترس و یا جهل یا حسد و یا ... به نشنیدن زدم .
و در آخر شعارهائی را تکرار میکنم که : خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی «عج» خمینی(ره) را نگهدار از عمر ما بکاه و برعمر او بیفزا. آمین یارب العالمین .