-
جمعه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۹، ۰۹:۱۳ ق.ظ
-
۸۵۶
-
سه شنبه, ۶ خرداد ۱۳۹۹، ۰۶:۴۷ ب.ظ
-
۷۲۵
-
پنجشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۳:۵۰ ق.ظ
-
۱۰۳۴
-
شنبه, ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۳:۲۶ ق.ظ
-
۷۴۲
«تداوم اپیدمی ویروس منحوس کرونا در جهان و ایران، چالش های متعدد اجتماعی، اقتصادی و معیشتی را بهویژه در میان اقشار آسیبپذیر ایجاد کرده است. لذا لزوم تقویت همبستگی و همدلی در میان آحاد مردم برای ترویج فرهنگ ایثار و فداکاری و به تعبیر مقام معظم رهبری «کمک های مومنانه» به اقشار نیازمند جامعه، از جمله الزامات راهبردی برای برونرفت از تبعات اجتماعی و اقتصادی بحران کرونا به شمار می آید.»
به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین مختاری- رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم - به مناسبت ولادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در یادداشتی آورده است:
حال در آستانۀ ولادت با سعادت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، رزمایشهای کمکهای مومنانه مواسات و همدلی برای کمک به نیازمندان و محرومان در اقصی نقاط کشور آغاز شده است که کارکردهای بیبدیل آن در تقویت تعاون و همکاری و مسئولیتپذیری و انسجام اجتماعی و استحکام بنیان خانواده و کاهش فقر و هم نوایی فراگیر با نیازمندان جامعه، انکار ناپذیر است.
کمکهای مومنانه برگرفتۀ از سیرۀ کریم اهل بیت(علیه السلام)
بی تردید حصول این دستاورد مهم و بسط و گسترش کارکردهای معرفتی کمک های مومنانه در جامعۀ اسلامی، منبعث از مکتب اهل بیت (علیه السلام) است که شاخصه های کلیدی این مسأله را می توان در سیره و سبک زندگی امام مجتبی (علیه السلام)، به عنوان اسوۀ انفاق و ایثار و کرامت مشاهده نمود.
در تبیین این مهم باید گفت، اثبات صفت برجسته جود و بخشش در وجود مبارک کریم اهل بیت (علیه السلام) به شدت خودنمایی می کند. به نحوی که آن حضرت در کمک به محرومان و دست گیری از بیچارگان، شهرۀ عام و خاص بود.
در واقع کمک به فقرا از جمله فعالیت ها ی راهبردی امام (علیه السلام) در مدینه بود که عمدۀ این کمک ها از عایدات موقوفات و صدقات پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و اموال شخصی آن حضرت تأمین می شد.
کمک به فقرا و مستمندان آنچنان در سیرۀ امام مجتبی علیه السلام اهمیت داشته است که آن حضرت دو بار نیمی از ثروت خود را صدقه داد.
در بیان اوج بخشندگی امام مجتبی(علیه السلام) همین بس که آن حضرت همه اموال خود، حتی کفشهای خود را در راه خدا صدقه دادند. ابن عساکر به سندش از عامر نقل کرده که گفت: «أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَاسَمَ اللَّهَ مَالَهُ مَرَّتَیْنِ حَتَّی تَصَدَّقَ بِفَرْدِ نَعْلِهِ؛ حسن بن علی اموالش را دو بار با خدا تقسیم نمود. حتی این که به یک عدد از نعلینش صدقه داد.»
هیچگاه فقیری را نا امید نمی کرد
در واقع آن حضرت پناهگاه دل های نیازمندان بود و تا حد ممکن دیگران را ناامید نمی ساخت و هیچ فقیری از در خانه او دست خالی بازنمی گشت، حتی اگر نزد امام (علیه السلام) چیزی نبود که به نیازمند بپردازد، لیکن آن حضرت با رفتاری کریمانه، خشنودی فرد نیازمند را محقق می ساخت.
روزی مردی فقیر از امام مجتبی (علیه السلام) درخواست کمک کرد. آن حضرت چیزی در دست نداشتند و چون نمی خواستند آن فرد را ناامید برگردانند، او را به سوی بارگاه خلیفه راهنمایی کردند تا خلیفه را در سوگ دخترش تسلیت بدهد و بدین وسیله، صله ای دریافت دارد.
به ایشان گفتند چرا هیچ گاه فقیری را مأیوس برنمیگردانید؟ در پاسخ فرمودند: «من خود، دست نیاز بر درگاه خدا دارم و به الطافش امیدوارم. به همین دلیل، شرم دارم از این که خود فقیر باشم و فقیری را مأیوس برگردانم. خدای بزرگ مرا عادت داده است که نعمتهای فراوانش را بر من ارزانی دارد و من نیز او را عادت داده ام که نعمتهایش را به مردم ببخشم.»
حقیقت کمک مومنانه در سیرۀ امام مجتبی(علیه السلام)
تأمل در سیرۀ کریم اهل بیت (علیه السلام) نشان می دهد آن حضرت علاوه بر اصل انفاق و حمایت از فقرا و نیازمندان، حقیقت کمک مومنانه را برای آحاد جامعه روشن ساخته است که همان حفظ عزت، کرامت و شخصیت فرد نیازمند می باشد.
لذا آن حضرت به هیچ وجه راضی نبودند، عزتمندی و آبروی انسان نیازمند تضعیف گردد. به همین دلیل، گاه با دریافت نامه و گاه از پشت در به نیازمندکمک می کردند تا با او مستقیماً روبه رو نشوند.
آری بخشش های امام به گونه ای نبود که نیازمندان از دریافت کمک، احساس حقارت کنند که این مسأله از روح بزرگ و همت والای آن پیشوای عالی مقام حکایت دارد.
در مجموع این روش مهم تربیتی و اخلاقی در کرامت حسنی، در زمان کنونی که بسیاری از افراد جامعه خود از مشکلات عدیدۀ اقتصادی رنج می برند، می تواند آثار و برکات مختلفی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در ارتقای همدلی و هم نوایی مادی و معنوی آحاد مردم با اقشار آسیب پذیر جامعه به همراه داشته باشد.
گفتنی است ابعاد انفاق و کرامت امام مجتبی (علیه السلام) در این نگاشته، اگر چه به قطره ای از دریای کرم و جود آن بزرگوار اشاره کرده است، لیکن پیوند ناگسستنی مردم مسلمان و انقلابی ایران با مکتب اهل بیت(علیه السلام) به ویژه سیرۀ کریمانۀ امام حسن مجتبی (علیه السلام)، تجلی از خودگذشتگی و کمک های مومنانه مردم متدین و روزه دار ایران را در حمایت فراگیر از محرومان و نیازمندان جامعه در شرایط سخت کرونایی را به منصۀ ظهور خواهد رساند.
۱.حیات الامام حسن، ج ١، ص ٣١٦ ؛ انساب الاشراف، ج ١، ص ٣١٩ ؛ طبقات الکبری، ج ١، ص ٢٣.
-
پنجشنبه, ۷ فروردين ۱۳۹۹، ۱۰:۴۵ ب.ظ
-
۷۳۸
-
شنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۸، ۰۴:۳۸ ب.ظ
-
۸۱۵
علی جان، پنجره دلم را به روی صحن وجود آسمانیات میگشایم و خویش را اسیر کمند شوق آفرین عشقت میکنم، ای هم زبانِ بهترین دقایق حیات، با تو سخن آغاز میکنم که پیاله حیاتم را، ساقی بزم شورانگیز خیال تو لبریز ساخته، و خاکستر وجودم را آتش عشق تو بر باد داده است. علی جان، درخشش طلیعه با شکوه وجود تو از پشت کوهسار چشمان همیشه مشتاق ما، شکوفایی گلهای آفرینش را برایمان به ارمغان میآورد، آن گاه که نمنم باران لطیف مهر تو بر صفحه دلمان جاری میشود. نسیم مهرورزی با تو، در آسمان قلبمان وزشی آرام از سر میگیرد و عطر دل انگیز کوچه باغهای آرام اندیشه مطهّرت را به ما هدیه میکند. علی جان، در کلاس مهر تو، گلهای سرخ باغ دل بستگی شکوفا میشود و عطر بنفش سادگی و خلوصت، هم دم نفسهای زندگی، به روح پرتلاطم انسانیات آرامش میبخشد.
به نام خالق علی علیه السلام
میلاد امیر عارفان علی علیه السلام
تجسم عینی ایثار
تبلور حضور عشق
طلوع جوانمردی و صداقت
بر جنابعالی و تمامی عاشقان آن حضرت مبارک باد.
چند مولودی برای ولادت امام علی (علیه السلام):
دریافت
حجم: 10.8 مگابایت
دریافت
حجم: 18.7 مگابایت
دریافت
حجم: 2.37 مگابایت
دریافت
حجم: 5.07 مگابایت
-
سه شنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۸، ۰۶:۲۶ ق.ظ
-
۸۳۲
لبیک یا حسین فقط راهپیمایی کردن نیست، پیمودن راه سیدالشهدا (علیه السلام) هم هست.
در راهپیمایی شکوهمند و حماسی اربعین راه سیدالشهدا(علیه السلام) را با انجام این امور بپیماییم:
- امر به معروف و نهی از منکر
- حفظ وحدت و تقریب مذاهب
- اهتمام به نماز اول وقت و جماعت
- مکارم اخلاق (صبر، گذشت، تواضع، نظم)
- ترویج فرهنگ صرفه جویی
- حفظ محیط زیست و جمع آوری زباله
و از این امور بپرهیزیم:
- بی تفاوتی نسبت به انجام گناه
- دامن زدن به اختلافات مذاهب و قومیت ها
- بی توجهی به نماز اول وقت و جماعت
- رذائل اخلاقی (عجله، کینه توزی، تکبر، بی نظمی)
- ترویج تجمل و اسراف
- ریختن زباله و آلودگی و تخریب محیط زیست
این گونه می توانیم رضایت خداوند و حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) و حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) را کسب نماییم.
-
جمعه, ۱۹ مهر ۱۳۹۸، ۰۹:۳۷ ب.ظ
-
۸۴۴
-
شنبه, ۹ شهریور ۱۳۹۸، ۰۹:۴۷ ب.ظ
-
۹۰۴
30 جملهی برگزیده از رهبرمعظم انقلاب اسلامی درباره درس های قیام حضرت سیدالشهدا علیهالسلام در حادثه کربلا
-
دوشنبه, ۴ شهریور ۱۳۹۸، ۰۴:۰۰ ب.ظ
-
۸۹۶
روز مباهله پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) از وقایع مهم تاریخ اسلام است که به اثبات حقانیت شیعه میپردازد، روزی است که آیه تطهیر و حاتمبخشی حضرت علی(علیه السلام) در این روز نازل شده است.
به گزارش ایسنا، مباهله پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با مسیحیان نجران، در روز بیست وچهارم ذیالحجه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) طی نامهای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد.
در آن زمان بخش با صفای نجران، با هفتاد دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته بود. در آغاز طلوع اسلام این مکان، تنها نقطه مسیحینشین حجاز بود که مردمِ آن به عللی از بتپرستی دست کشیده و به آیین مسیحیت گرویده بودند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) برای گذاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حقپرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. همچنین نامهای به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت کردند.
اما مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند بر ادعای خود اصرار داشتند و دلیل الوهیت مسیح را، تولد عیسی(علیه السلام) بدون واسطه پدر میدانستند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.
مباهله این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند.
همچنین خداوند در آیه ۶۱ سوره آل عمران میفرماید: «هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم».
در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و با بزرگان خود به شور بپردازند.
نتیجه مشاوره آنان که از ملاحظهای روان شناسانه سرچشمه میگرفت این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید؛ زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست که متوسل به جاروجنجال شده است و اگر با نفرات بسیار محدودی از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید که او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است.
در روز مباهله مسیحیها با اسبهای زینت شده به طلا در محل حاضر شدند در صورتی که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با حضرت علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) و امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) آمده بودند که در این هنگام وقتی مسیحیان دیدند پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نزدیکترین خویشانش را برای مباهله حاضر کردهاند به حقانیت آنها گواه دادند و به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اعلام کردند که مباهله نمیکنیم.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نیز از آنها درخواست کردند یا اسلام آورند و یا در پناه اسلام باشند و برای مسلمانان توطئهچینی نکنند و آنها را آزار ندهند، در این هنگام مسیحیان پذیرفتند زیر پرچم اسلام قرار گیرند.
نزول آیه تطهیر در روز مباهله
روزی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) قصد مباهله کرد، قبل از آن عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را در زیر عبای مبارک جمع کرد و گفت: «پروردگارا، هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوصترین خلق به او بودهاند. خداوندا، اینها اهل بیتمنند. پس شک و گناه را از ایشان برطرف کن و ایشان را پاک پاک کن. »
در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شان ایشان فرود آورد: "همانا خداوند اراده فرمود از شما اهل بیت پلیدی را برطرف فرماید و شما را پاک پاک کند. " و در این روز نیز حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حال رکوع انگشتری خود را به سائل داد و آیه «اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ» در شانش نازل شد.
اعمال و دعای روز مباهله
علاوه بر استحباب غسل و روزه در روز ۲۴ ذی الحجه خواندن نماز نیز توصیه شده است؛ به این کیفیت که نزدیک زوال غسل کند و دو رکعت نماز بگذارد و در هر رکعت پس از حمد، سوره توحید، آیة الکرسی و سوره قدر، هر کدام را ده بار بخواند. همچنین خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحرهای ماه رمضان است و در مفاتیح الجنان ذکر شده است. همچنین بعد قرائت دعای مذکور، قرائت دو رکعت نماز و ۷۰ مرتبه استغفار و اوّل آن اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ، صدقه دادن به جهت تأسی به حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام)، زیارت کردن امام علی(علیه السلام) و خواندن زیارت جامعه از جمله اعمال روز مباهله ذکر شده است.