جماز: غصه روزی فردا را نخور

مرحوم حاج اسماعیل دولابی فرموده اند:

هر وقت در زندگی ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است; زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفتار یار است.
اگر غلام خانه زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم، این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم. خدا عبادت وعده بعد را نخواسته است; ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده بعد زنده باشیم.

(برگرفته از طوبای محبت)