-
جمعه, ۹ فروردين ۱۳۹۸، ۱۱:۱۲ ق.ظ
-
۱۳۳۷
چرا مدافعان حرم در سوریه هستند؟ و اصلا چرا کمک به کشورهای مظلوم منطقه و رزمایش اقتدار در خلیج فارس؟ عده بیشماری از جوانان کشور سوالاتی از این دست در ذهن دارند، و البته به حق هم این سوالات به ذهنشان خطور می کند اما خوب است در این مجال پاسخی روشن و مبین به این پرسشها داده شود و اصلا نه فقط به جوانان بلکه به آحاد مردم کشور.
ام العلل حضور و کمک ما در کشورهای مظلوم منطقه همچون سوریه همان مباحث دینی و عقیدتی بیشماری بر می گردد که وجود ما را توجیه می کند، ما بسیار داریم در احادیث مان که دفاع از مظلوم بر هر مسلمانی واجب است. به طور مثال نقل است از حضرت رسول (ص) که ایشان می فرمایند هر کس صدای مظلومی را بشنود و او را یاری نرساند مسلمان نیست . ایشان فرمودند مظلوم نفرمودند خویشاوند ، دوست، هموطن و یا هم کیش و آئین .
پس معلوم می شود تعریف واژه مظلوم در نظر پیامبر بسیار مفصل است و بحثش فراتر از این محدودیت هاست، فرمودند مظلوم، یعنی هر انسانی که مورد ستم واقع می شود حالا شاید آن انسان زنی یهودی مسلک باشد که در سرحدات اسلامی و در بازار مسلمانان خلخال از پای او در آورده باشند . ببینید امیر مومنان علی علیه السلام دقیقا خطاب به تماشاگران آن تجاوز چه می فرمایند:
در اینجا امیرالمومنین علی(ع) نمی فرماید که «چرا چنین ظلم بزرگی رخ داده است؟! و انسان اگر در این غصه بمیرد، حق دارد!» بلکه حضرت بعد از اینکه از غارت آنان سخن می گوید، می فرماید: در مقابل این غارتگری آنها، مردم منطقه چه کرده اند؟ جز اینکه طلب ترحم کرده اند و ملتمسانه از آنها خواسته اند: «خواهش می کنم به ما لطف کنید، خواهش می کنم گردنبندها را نبرید، خواهش می کنم ما را نزنید!» اما کسی در دفاع از این مردم و این زنانی که غارت شده اند، شمشیر نکشیده است و آن غارتگران بدون اینکه زخم بردارند، بدون اینکه خونشان ریخته شود و احدی از آنها کشته شود، سالماً و غانماً برگشته اند(مَا تُمْنَعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ کَلْمٌ وَ لَا اُرِیقَ لَهُ دَمٌ؛ همان)
بعد از این است که حضرت می فرماید: «آدم اگر به خاطر این خبر از غصه بمیرد حق دارد»
ما باید قبول کنیم که نمی شود گزینشی مسلمان بود و مسلمانی کرد نمی شود، هر روایت و آیتی که مورد پسندمان بود را از اسلام بگیریم و مو به مو اجرا کنیم و هر کدام مورد پسندمان واقع نشد دور بریزیم.
ما یا پیرو محمد(ص) و مسلمان هستیم یا نه، که اگر هستیم همین یک حدیث ما را وادار به حضور در سوریه، عراق و سایر کشورهای مظلوم و مورد ستم منطقه می کند.
مسئله عقیدتی دوم اینکه در کشوری مانند سوریه تکه هایی از شجره تشیع و تکه هایی از تن و روح ما شیعیان جا مانده است.
شیعه در این سرزمین قلبش و تمام موجودیتش و آن راوی کربلا را جا گذاشته است، مگر می شود، غیرت جوان شیعه ایرانی قبول کند که حرمین شریفه ام المصائب حضرت زینب و سه ساله اباعبدالله الحسین حضرت رقیه سلام الله علیهما مورد تهدید باشد و ما اینجا آسوده خاطر به هیئت و منبرمان بپردازیم و فقط روضه خوانی کرده و اشک بریزیم.
مگر می شود ما که عمری در هیئات مذهبی سرسفره اباعبدالله بزرگ شده ایم الان برای مصلحت و صلح اندیشی با کدخدا از داروخانه عربی، عبری، غربی یک دیازپام ده بخریم و بخوریم و رفع غیرت کنیم و آسوده و بی خیال نسبت به این خطوط قرمز آرام بخوابیم.
خوب شدنی نیست ، اصلاً غیرت به ما اجازه نمی دهد.
مگر نبود اینکه قبر حضرت حجر بن عدی را شکافته و بی حرمتی کردند بر پیکر پاک ایشان .
اتفاقات دیگر از این دست مگر بعید است از این مواجب بگیران وحشی صفت و درنده خو .
ما و پدرانمان قرون متعددی در مکتب و هیئات می گفتیم ای کاش در کربلا می بودیم و چه ها می کردیم خوب امروز این کربلا اتفاق افتاده مرد است و میدان عمل.
فرض محال بی تفاوت هم باشیم خوب بعدش چه می شود؟ زشت نیست که آیندگان بیایند و سال ها بر سر و پیکرشان بکوبند که ای کاش در قرن ۱۵ هجری پدران بی غیرت و تعصب ما حرکتی می کردند که این ننگ روی پیشانی تشیع ممهور نمی شد.
چاره اندیشی قبل از وقوع یعنی همین حضور پررنگ یعنی همین کاری که الان مدافعان حرم دارند انجام می دهند.
همیشه گفته می شود که سوال را با سوال نباید جواب داد ولی به نظرم اینجا طرح چند سوال برای جواب به این دست پرسش ها کمک کننده است.
اصلاً من جوان ، تا به حال از خودم پرسیده ام که آمریکا به چه علت از آن سوی دنیا هزاران هزار کیلومتر را می پیماید و نظامیانش را وارد کشورهای عراق، سوریه، پاکستان، عربستان و دیگر کشورهای منطقه می کند؟
چرا آنها در اکثر کشورهای غرب آسیا پایگاه های فعال نظامی دارند؟
چرا به قول حضرت آقا نمی روند در منطقه خودشان ؟ وقتی ایشان فرمودند: «اگر مقابل دشمن از نشان دادن قدرت بترسیم، دشمن پررو می شود، می گویند ایران در خلیج فارس رزمایش نداشته باشد؛ چه غلط ها!»
از آن طرف دنیا می آید رزمایش برگزار می کند؛ خب بروید همان خلیج خوک ها، اینجا چه می کنید!؟
سوال دیگر اینکه چرا مدام افتضاح نظامیشان درخلیج خوکها فراموششان می شود؟
مگر چه اهمیتی دارد این منطقه که ابرقدرت ها طی قرون متوالی دست از سر این منطقه برنمی دارند؟
و چرا آنها این منطقه را با نام هارت لند یعنی قلب زمین می شناسند؟
اگر کسی بتواند این سوالات را به درستی در ذهنش پاسخ دهد تا حدود زیادی به جواب سوالات ابتدایی و چرایی حضور مستشاران نظامی ایران در منطقه پی خواهد برد.
چطور می شود که آمریکا از آن سوی دنیا بلند می شود و می آید این طرف دنیا در منطقه ما و در خانه ما و در آب های آزاد ما ناو می آورد، ناوشکن می آورد ، هواپیما و زیر دریایی و موشک می آورد و دخالت می کند و شیطان معابانه نقش آفرینی می کند و به قول خودش قدرتش را به تمام دنیا نشان می دهد آن وقت ما حق نداریم در حیاط خانه خود زورمان را نشان متجاوزبدهیم، حضورمان را نشان متجاوز بدهیم؟
حریم، حریم ماست و خانه، خانه ماست اینجا منطقه ماست ما که نرفتیم خلیج مکزیک، آنها آمده اند خلیج فارس ما را آلوده به حضورنحسشان کرده اند و تازه به اسم این حریم هم بی حرمتی می کنند و به اسم آن هم رحم نمی کنند.
این چه استدلالی است که می گویند ما برویم درون اتاق خواب خود پنهان شویم و آن متجاوز درون حیاط خانه ما عربده کشی کند.
ما در خاک سوریه که هم پیمان نظامی و استراتژیکی سال های دورمان است نباشیم آن وقت آمریکا از آن سوی دنیا بیاید درون این منطقه و قداره کشی کند؟
پس کی قرار است ما قدرتمند شویم؟ کی قرار است حرف حق مان را صادر کنیم؟
تا کی قرار بر این باشد که ما بنشینیم و آن بدمستان زر و زور بر سر ملت های مظلوم منطقه و مسلمانان منطقه بکوبند؟
ما می رویم تا آنها نیایند ، و اگرآمده اند فرار کنند و بروند.
اگر فکر کرده اند که ما روزگاری از خانه خود عقب نشینی می کنیم این را کور خوانده اند.
ما متجاوز نیستیم ما مدافعان حرم هستیم، ما مدافعان زائران حرم هستیم ، ما مدافعان مظلومان مسلمان منطقه هستیم این مظلومان منطقه این مسلمانان منطقه چشم امیدشان به کشور قدرتمندی مثل ایران است.
این مردم مظلوم منطقه سالهاست که چشم مالیده اند تا کشوری قدرتمند مانند ایران ، در جهان اسلام بروز و ظهور کند و دادخواهی کند از آنان در برابر ظالمان و مستکبران.
گذشته از اینکه اگر بخواهیم دقیق به این مسائل نگاه کنیم امروز در دنیا و در میان کشورهای دنیا کشوری موفق است و کشوری قدرتمند است وکشوری حرفش برو دارد که در مسائل مهم مداخله داشته باشد و در مسائل مهم نقش آفرین باشد. ایران امروز در دنیا نقش آفرین است ایران ما امروز در منطقه خودش و در خانه خودش و در خلیج فارس خودش نقش آفرین است و حرف اول و آخر را می زند و صد البته در راستای هویت و آرمان های اسلامی و انقلابی و در حمایت از مردم مظلوم منطقه و نه مانند آمریکا و عمالش برای چپاول ملت ها.
البته که تفاوت ما با مستکبران ، زالو صفتی آنهاست ، فرق اینجاست که ما به درخواست کمک کشورهای منطقه لبیک می گوئیم و آنها متجاوزانه روی منابع و سرمایه های آن کشورها چنبره میزنند.
اما در این بین عقل چه می گوید ؟
یک سوال از عقل بپرسیم و آن اینکه اگر یک شب ببینیم خانه همسایه مان آتش گرفته و دارد در شعله های حریق می سوزد ، آیا به کمک همسایه می رویم یا نه آسوده بالش را بغل می گیریم و راحت تا صبح می خوابیم؟
آیا می گوئیم به من ربطی ندارد، من فردا صبح زود باید بروم سر کار خودش می دانند و خانه اش یا اینکه من خودم هزار تا مشکل دارم و ...
حالا هر چند که اصلاً سلام و علیکی هم با آن همسایه نداشته باشیم، به کمک می رویم یا نه؟ مسلم است که می رویم به کمک همسایه، چون ما می دانید اگر آتش و شعله های بی رحم حریق در خانه همسایه خاموش نشود آن شعله ها اندک زمانی بعد به خانه خودمان نیز سرایت می کند، و منزل ما هم در تهدید است.
پس ظاهراً آن تلاش و سعی ما ، در خاموش کردن خانه همسایه است ولی در واقع ما داریم خانه خودمان را قبل از سوختن خاموش می کنیم.
سند این ادعا هم حادثه تروریستی ۱۷ خرداد در تهران است . جایی که یک ترقه کوچک از آن آتش بازی و آتشباری داعش در سوریه به بهارستان کشید حالا ببینید هر کوچه و هر خیابان و هر محله ای از تهران، همدان، کرمانشاه، ایلام یا خوزستان اگر قرار بود هر شب و هر ساعت این داستان برایش تکرار شود چه زیان بزرگ و جبران ناپذیری بود برایمان .
حالا الان این همسایه که خانه اش آتش گرفته که دشمن نیست این همان همسایه ۳۷ سال پیش ماست ؛ همان همسایه ای که آن روزها وقتی صدام آتش زد خانه ما را کمک کرد تا این خانه خاموش شود.
این بشار پسر آن حافظ اسدی است که مستشار می فرستاد و موشک و سلاح کمک می کرد تا ما آتش را خاموش کنیم.
ما باید متوجه باشیم که داعش را چه کسی به جان سوریه و عراق انداخت.
ما باید متوجه باشیم که محور مقاومت علیه صهیونیسم ها و خاکریز اول الان سوریه است . متوجه باشیم که اگر نرویم و خاکریز اول را پر نکنیم و نجنگیم آنها پله ، پله جلو می آیند و قانع نمی شوند چون اصلا هدف نهائیشان سوریه نیست.
آنها دارند جلو می آیند تا ما را پس بزنند و عقب برانند جلو می آیند چون ما نیابتی در مرزشان تهدیدشان می کنیم چون رکب خورده اند از تیزهوشی ایرانی جماعت.
ساده تر بگویم، فی الحال ایران، عراق، سوریه و لبنان در استکبار ستیزی و در قطع ید مستکبران جهانخوار که دست روی منطقه گذاشته اند همفکر و هم سیاستند و اتفاقا هم مرز نیزهستند و جالب اینکه لبنان مرزآبی و خاکی با اسرائیل دارد .
پس واضح شد که لبنان در مرز مشترک با اسرائیل شده بود خط مقدم نبرد ، سوریه و عراق هم شده بودند شاهراه مواصلاتی بسیار هموار این جبهه و ایران هم عقبه جبهه را مستحکم پر کرده بود وبه خط مقدم تدارکات می رساند ، حالا در همه جنبه ها که می شد تدارکات رساند.
خدعه کثیف
الان اسرائیل از این اتحاد به خود لرزیده است می خواهد با خدعه ای کثیف سوریه و بعد عراق را از این پازل بیرون بکشد و بعد حزب الله لبنان را هم در محاصره، خلع سلاح کند. آن وقت است که صهیونیست ها مرزشان را می آورد بیخ گوش ما.
خدعه کثیف که می گویم از این بابت است که مسلمان را با مسلمان می کشند و البته در سرزمین مسلمان و با هزینه مسلمان و خودشان فقط آن بیرون گود تماشا گرند و کف می زنند و سوت می کشند. این را مستند عرض می کنم و سند آن هم سخنان سخیف آقای دینا رور اواکارنماینده ایالت کالیفرنیا در کنگره آمریکاست ایشان چندی پیش با حمایت از حملات گروه تروریستی داعش در تهران گفته بود «ترجیح می دهم شیعیان و اهل تسنن یکدیگر را بکشند» هر چند که از نظر ما داعش صهیون است با پوشش اسلام برای فریب افکارعمومی جهان، داعش یک موج شکن بود که غربی ها در برابر موج عظیم بیداری اسلامی در دنیا بنا نهادند. یک موج شکن وحشتناک برای ترساندن دلهای در حال بیدار شدن از اسلام و مسلمان جماعت .این است سیاست کثیف یک مستکبر حالا ما نرویم که این افکار کثیف بیایند پشت درب خانه مان با عقل جور در می آید؟
ما نباید بگذاریم آنها به اهدافشان و نقشه هایشان که برای امنیت این خاک دارند برسند ، ما نباید اجازه دهیم که ابتکار و قدرت عمل را از دستان ما خارج کنند اینجاست که انسان یاد نصایح ناب امیرالمومنین علی علیه السلام می افتد که فرمودند «برای جهاد با دشمنان کوچ کنید.خداوند شما را رحمت کند.در خانه های خود نمانید که به ستم گرفتار و به خواری دچار خواهید شد، و بهره زندگی شما از همه پست تر خواهد بود، و همانا برادرِ جنگ بیداری و هوشیاری است، هر آنکس که به خواب رود، دشمن او نخواهد خوابید. نهج البلاغه نامه 62»
چقدر این جمله درست است و چقدر به دل آدم می نشیند :خاکریز برود در حلب خیلی بهتر است تا در کرمانشاه .
میدان جنگ با دشمن بیابانهای تفتیده سوریه باشد که خیلی بهتر است تا خانه و زندگی مردم سردشت و پیرانشهر .
بیاییم اینطور به قضیه نگاه کنیم و بیاییم پس از قرنها یک بار هم که شده امتحان کنیم دوراندیشی راهبردی را .
اشتریان امروز رسیده اند به خیمه معاویه زمان و عمرو عاص دستور داده قرآن ها بر سر نیزه شود بیاییم این بار اشتریان را تشویق به مبارزه با تزویر کنیم .
آنها دیدند حریف مدافعان حرم ما نمی شوند شروع به شبه افکنی در دل کشور کرده اند و ما هم بیاییم کار بزرگی کنیم و در راستای حمایت از تفکرات راهبردی انقلاب گام برداریم. بیاییم روشن شویم و روشنگری کنیم.