سه راه رسیدن به آرامش از منظر اسلام

علت اینکه بیشتر افراد، کمتر به آرامش درونی می‌رسند، این است که مسیر زندگی را اشتباه می‌روند در حالی که روش‌های بسیار ساده‌ای برای رسیدن به آرامش وجود دارد که نه هزینه بردار است و نه نیاز به پزشک دارد. در این روش انسان باید خود را از درون خود اصلاح کند. اگر انسان از درون اصلاح شود حسادت‌ها، چشم هم چشمی‌ها، ریاست طلبی، وابستگی به دنیا، نام آورشدن، حرص و طمع مال و... از بین می‌رود چرا که از جمله عواملی که باعث سلب آرامش افراد می‌شوند این‌ها هستند.

به گزارش ایسنا، در نگاه اول باید دانست که آرامش در زندگی از بهترین نعمت‌های الهی است که خداوند به انسان داده است. انسانی که در زندگی آرامش دارد، نگران نیست و افعال روزمره زندگی خود را به نحو احسن انجام می‌دهد. در مواردی مشاهده می‌کنیم که برخی از خانواده‌ها که شاید در ظاهر یک آسایش و آرامش نسبی دارند اما وقتی به درون زندگی آنها مراجعه می‌کنیم می‌بینیم که زندگی آنان بعضا در مواردی دارای اضطراب و استرس و افسردگی روزمره است.

در منابع دینی و روایی وارد شده است که دعا یکی از راه‌های ارتباط با پروردگار هستی است که آرامش بی‌نظیری را به فرد می‌بخشد. در قرآن وارد شده است که دل انسان تنها با یاد خدا آرامش می‌یابد" أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" از همین رو نیز دعاهایی که  برای آرامش، اعصاب و روان در قرآن وارد شده است.

یکی دیگر از موارد آرامش از منظر دین "راضی بودن به رضای خداوند" است. "صبر بر حوادث" و "شکر بر نعمت‌های خداوند" هم از دیگر عوامل آرامش بخش در وجود انسان است.

امام علی(عیه السلام) می‌فرمایند: اگر به آنچه که می‌خواستی نرسیدی از آنچه هستی نگران نباش. (نهج البلاغه حکمت ۶۹)

حضرت علی(علیه السلام) می‌فرماید: مثلا اگر قرار بوده به یک مقام و پست ویژه برسی ولی به هر نحوی نرسیدی این جریان تو را نگران نکند، چون این نگرانی مایه سلب آرامش تو می‌شود.

حضرت علی(علیه السلام) در جای دیگر می‌فرمایند: هر گاه آنچه را که می‌خواهی نیست پس آنچه را که هست بخواه. (غررالحکم ج۳ ص۱۳۵). مطالبات انسان اگر بنا بر چیزهای موجود باشد مایه‌ آرامش اوست در غیر این صورت گمشده‌ای دارد که هرگز پیدا نخواهد شد.

 نقطه مقابل " رضایت‌مندی و صبر و شکر" مسائلی وجود دارد که باعث سقوط انسان می‌شود. اگر انسان راضی نباشد می‌شود شاکی و اگر صبور نباشد جزع و کفر می‌کند و اگر شاکر نباشد نقطه مقابل آن می‌شود کفران. عوامل دیگری هم از جمله نظم، تلاش و کوشش، پاکیزگی و نظافت، برنامه‌ریزی صحیح و ... باعث آرامش انسان می‌شود.